" Happiness is a way of travel, not just a destination. "
หลายครั้งที่เวลาเดินทาง เรามักจะให้ความสำคัญกับปลายทาง มากกว่าเรื่องราวระหว่างทาง...
จนวันนึงมีคนสอนเราว่า...
เราให้ความสำคัญกับจุดหมายปลายทางมากเกินไป จนละเลยความรู้สึกของผู้ร่วมทางรึเปล่า แล้วเราจะมีความสุขจริงมั้ย ถ้าได้ไปถึงจุดหมายปลายทางที่สวยงาม แต่เรื่องราวระหว่างทางมันไม่มีอะไรน่าจดจำเลย ผู้ร่วมทางเหนื่อย บรรยากาศตึงเครียด... แล้วแบบนี้ การเดินทางครั้งนี้มันดีหรอ เราจะมีความสุขจริงๆหรอ...
ฟังแล้วก็คิดตาม... เออก็จริง ที่ผ่านมาเราเอาแต่นึกว่าจะทำยังไงให้ไปถึงปลายทาง เราลืมถามไปเลยว่าผู้ร่วมทางของเรารู้สึกยังไงกันบ้าง ลืมสังเกตไปเลยว่าเค้ายังมีความสุขกับการเดินทางครั้งนี้มั้ย เราเอาแต่คิดแทนเค้า ว่าถ้าได้เห็นปลายทางที่สวยงาม เค้าก็คงมีความสุขแหละ...
เราเลยลองเปลี่ยนมาให้ความสำคัญกับผู้ร่วมทางก่อน เหนื่อยก็พัก หิวก็หาอะไรกิน สังเกตว่าอะไรที่ผู้ร่วมทางเราต้องการ อะไรที่ทำให้เค้ามีความสุข
มันก็ใช่ ที่เราอาจถึงจุดหมายปลายทางช้าลง .. แต่ยังไงเราก็มาถึงนะ แล้วเราไม่ได้เห็นแค่สถานที่สวยๆ แต่เราได้เห็นรอยยิ้ม ได้เห็นความสุขของเพื่อนร่วมทางด้วย..
เออว่ะ.... แบบนี้มันมีความสุขกว่ามากเลย
จริงๆแล้ว ในเรื่องความรักมันก็เหมือนกัน
หลายครั้งที่เราเอาแต่นึกถึงความสำเร็จในอนาคตข้างหน้า จนลืมให้ความสำคัญกับคนข้างๆไป..
นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้เห็นเค้ายิ้ม
นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เห็นเค้าหัวเราะ
นานแค่ไหนแล้วที่เราลืมดูแลเค้า
นานแค่ไหนแล้วที่ลืม....... นึกถึงความรู้สึกเค้า
แม้เราจะบอกว่าเราตั้งใจทำอนาคตให้ดี เพื่อคนข้างๆจะได้สบาย แต่ระหว่างทางเรากลับละเลยเค้าไป
ลองจินตนาการว่าวันนึงเราประสบความสำเร็จอย่างที่หวังไว้ แต่ข้างกายเราไม่มีใครเลยที่จะสามารถแชร์ความสุขนี้ได้...
ใช่.. เราอาจจะ ประสบความสำเร็จ แต่ไม่ประสบความสุข
แต่ถ้าลองให้ความสำคัญกับทั้งปลายทางและระหว่างทางเท่าๆกันละ
มันจะดีกว่ามั้ย ^^
ในเมื่ออนาคตมันไม่แน่นอน ความสุขในอนาคตก็ไม่แน่นอน
แล้วจะมีประโยชน์อะไรถ้าเราให้ความสำคัญแต่กับความสุขอนาคตข้างหน้า โดยไม่รู้ว่ามันจะมีอยู่จริงมั้ยด้วยซ้ำ
แต่ถ้าเราทำปัจจุบันให้มีความสุขซะอย่าง นั่นแหละ คือความสุขที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอนที่สุด
งั้นเรามาทำให้ระหว่างทางมีความสุขไปด้วยกันเถอะนะ :)
Search